Chlorine vs. Chlorine Dioxide
|
|
|
แม้ชื่อจะคล้ายกันแต่ สาร 2 ชนิดนี้ออกฤทธิ์ต่างกันอย่างสิ้นเชิง
|
|
คลอรีน |
คลอรีนไดออกไซด์ |
|
ประสิทธิภาพ
Contact Time ค่าคงเหลือ Biofilms Toxicity การกัดกร่อน pH Legionella |
Medium Spectrum
ไม่สามารถฆ่าเชื้อบางชนิดเช่น สปอร์ Cysts และ Protozoa นานกว่า 1.0 ppm ไม่สามารถทำลายโครงสร้างของ Biofilm ได้ ก่อให้เกิดสารก่อมะเร็ง เช่น THMs กัดกร่อนระบบท่อ และอุปกรณ์ต่างๆ (เนื่องจากมี Oxidation Strength ที่สูงกว่า) ทำงานได้ดีในสภาพที่เป็นกรด (ค่า pH <7) สามารถควบคุมเชื้อ Legionella ได้ในระยะแรกแต่เชื้อ Legionella จะเกิดการต้านสารฆ่าเชื้อในเวลาต่อมา ความเข้มข้นคงเหลือตามที่มาตรฐานนำ้ประปากำหนด อาจไม่เพียงพอในการควบคุม Legionella. Kuchta, J.M. et al (1983) สองเดือนแรกของการทดลอง พบว่าการลดเชื้อลิจิโอเนลลาลดลงอย่างมีประสิทธิ์ภาพ แต่หลังจากนั้นเชื้อก็กลับเพิ่มมากขึ้น และเพิ่มสูงไป กว่าในช่วงก่อนการทดลองตอนแรก Marchesi et al. (2011) |
Broad Spectrum
สั้นกว่าคลอรีน 0.2 - 0.4 ppm สามารถทำลาย Biofilm ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ไม่ก่อให้เกิดสารพิษตกค้าง และเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม ใช้ที่ความเข้มข้นต่ำมากจึงช่วยลดการกัดกร่อน ยืดอายุการใช้งานของระบบท่อ ปั๊ม และอุปกรณ์ต่างๆ ClO2 คงประสิทธิภาพฆ่าเชื้อที่ค่า pH กว้าง pH 3 - 10 ค่า ClO2 เหลือที่ 0.3 ppm สามารถควบคุมเชื้อให้อยู่ที่ <100 cfu/L, ค่า ClO2 คงเหลือที่ 0.6 ppm สามารถควบคุมเชื้อให้อยู่ที่ <25 cfu/L (ค่าต่ำสุดที่เครื่องมือสามารถวัด Legionella ได้) Marchesi et al. (2011) |