การควบคุมเชื้อลีจิโอเนลลา

Legionella เกิดขึ้นได้ที่ไหนบ้าง:

• โรงพยาบาล
  
• โรงเรียน
• โรงแรม
• ตึกอาคารต่างๆ 
• ห้างสรรพสินค้า
• โรงงานอุตสาหกรรมต่างๆ
• บ้านเรือน

• เครื่องทำน้ำร้อน หรือ ถังเก็บน้ำทำความร้อน  (Water  heater  tanks) หรือ ระบบน้ำร้อน
• ระบบกระจายน้ำ (Water  distribution  system)  เช่น  อ่างน้ำพุ  หรือน้ำพุประดับ  ฝักบัว                
• สำหรับอาบน้ำ  และ  สปริงเกอร์ / สปริงเกอร์ภายในระบบดับเพลิงตามอาคาร
• ก๊อกน้ำที่อัดอากาศเข้าไปเพื่อให้น้ำกระจายตัวเป็นละอองฝอย
• ถังเก็บน้ำ (Storage  tanks)
• ถาดรองน้ำจากเครื่องปรับอากาศ  (Water  tray)
• Cooling Tower

การประเมินประสิทธิ์ภาพการควบคุมเชื้อลีจิโอเนลลาในน้ำใช้ของโรงพยาบาลที่ประเทศอิตาลี
จากการประเมินผล 10 ปี
การทดลองเป็นการประเมินผลการควบคุมเชื้อลีจิโอเนลลาในนำ้ใช้โดยวิธีต่างๆ เช่น

1. Superheating: การกำจัดเชื้อด้วยความร้อน ให้ผลลดลงไม่เป็นที่น่าพอใจ คือในเดือนแรกของการทดลอง เชื้อลิจิโอเนลลาลดลงจาก 8,100 cfu/L เป็น 2500 cfu/L หลังจากนั้นเชื้อกลับไปเป็น 7000 cfu/L
2. Hyperchlorination: หรือการใช้คลอรีนที่ความเข้มข้นสูง ในสองเดือนแรกของการทดลองพบว่าการลดเชื้อลิจิโอเนลลาลดลงอย่างมีประสิทธิ์ภาพ แต่หลังจากนั้นเชื้อก็กลับเพิ่มมากขึ้น และเพิ่มสูงไปกว่าในช่วงก่อนการทดลองตอนแรก
3. คลอรีนไดออกไซด์: จากการทดลองระยะเวลา 3 ปี พบว่าคลอรีนไดออกไซด์มีประสิทธิ์ภาพดีในการควบคุมเชื้อลิจิโอเนลลาให้อยู่ในเกณฑ์ต่ำ

• ค่าคลอรีนไดออกไซด์คงเหลือที่มากขึ้นมีผลโดยตรงต่อปริมาณเชื้อลิจิโอเนลลาที่ลดลง
• ค่าคลอรีนไดออกไซด์คงเหลือที่ 0.3 ppm สามารถควบคุมเชื้อให้อยู่ที่ <100 cfu/L
• ค่าคลอรีนไดออกไซด์คงเหลือที่ 0.6 ppm สามารถควบคุมเชื้อให้อยู่ที่ <25 cfu/L (ค่าตำ่สุดที่เครื่องมือสามารถวัดได้)

Reference: Effectiveness of different methods to control legionella in the water supply: ten-year experience in an Italian university hospital

---

การประเมินผลในด้านความปลอดภัยและประสิทธิ์ภาพของการใช้คลอรีนไดออกไซด์ในระบบนำ้ใช้ของโรงพยาบาล
ทำการทดลองเป็นระยะเวลา 30 เดือน กับโรงพยาบาลขนาด 364 เตียง (คนไข้) และ 74 เตียง (พยาบาล)
ผลการทดลองในนำ้ร้อน

• พบเชื้อลิจิโอเนลลาก่อนการติดตั้งระบบคลอรีนไดออกไซด์ใน 12/20 ตัวอย่าง (60%) 
• หลังใช้คลอรีนไดออกไซด์ตัวอย่างนำ้ที่พบเชื้อลดลงเป็น 2/20 (10%)
• การทดลองนี้ใช้ระยะเวลาถึง 18 เดือนจึงจะได้ผลเชื้อลิจิโอเนลลาที่ลดลงเป็นที่น่าพอใจ  เนื่องจากในช่วง 18 เดือนแรก ค่าคลอรีนไดออกไซด์คงเหลือที่ควบคุมอยู่ในเกณฑ์ต่ำ คือ ~0.04 และหลังจากนั้นค่าคลอรีนไดออกไซด์คงเหลือที่ควบคุมสามารถวัดดค่าได้เพิ่มขึ้นเป็น 0.11 ppm 

ผลการทดลองในนำ้เย็น

• ตรวจพบเชื้อลิจิโอเนลลาในน้ำเย็นน้อยกว่า 20% ของตัวอย่าง โดยค่าคลอรีนไดออกไซด์คงเหลือใน 18 เดือนแรกคือ ~0.3  ppm และหลังจากนั้น ~0.5 ppm

บทสรุป

• โรงพยาบาลสามารถควบคุมค่าคลอรีนไดออกไซด์คงเหลือให้อยู่ในเกณฑ์ปลอดภัย คือ 0.5-0.7 ppm (ตำ่กว่ามาตรฐาน US EPA)
• หลังจากที่มีการติดตั้งระบบคลอรีนไดออกไซด์ เมื่อมกราคม 2003 ไม่พบการติดเชื้อ ลีเจียนแนร์ จากน้ำในโรงพยาบาลอีกเลย 

Reference: Safety and Efficacy of Chlorine Dioxide for Legionella Control in a Hospital Water System